Tο γνησιότερο και πιο βασανισμένο τέκνο της Σύρου, ο Μάρκος Βαμβακάρης είναι αυτός που έγραψε (εκτός όλων των άλλων αριστουργημάτων) τα ωραιότερα επίθετα στο ελληνικό τραγούδι.
Πήρε το μέρος του λόγου που κατ’ εξοχήν αφυδατώνει και βαραίνει την πρόταση και το ‘πλασε σ’ ένα μπριλάντι σκληρό και μοναδικό. Θυμηθείτε το και πέστε μου.
Ακούστε και κλείστε επιτέλους, τις τηλεοράσεις σας.
Αγγελοκαμωμένη μου
και λαμπαδόχυτή μου
Ομορφονιά της μάνας σου
και συντροφιά δική μου
Θα σ’ αγαπώ θα σ’ αγαπώ
διόλου δεν θα πάψω
ή κατά βάθος θα χαθώ
ή θα σε απολαύσω
Σ’ αφήνω την καληνυχτιά
Μηλιά μου με τους κλώνους
Πάω κι εγώ να κοιμηθώ
Με βάσανα και πόνους
Ζαχαροζυμωμένη μου
πέσε γλυκά κοιμήσου
και στ’ όνειρό σου να με δεις
σκλάβο και δουλευτή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου