Έλα να καίμε από ζωή

Περάστε.
Είμαστε ανοιχτά.
Παρακαλώ;
Α, όχι, δεν αγοράζουμε συναισθήματα.
Πώλησις μόνο.
Μα πως, έχουμε περίσσευμα.
Πλεόνασμα, ακριβώς αυτό!
Οι οικονομικοί όροι, ξέρετε... δύσπεπτοι.
Δείτε! Μια ματιά στα ράφια...
Θυμός, οργή, φόβος, φθόνος,
αποδοκιμασία, αηδία, μίσος, α, όχι.
Μόνον αγάπη διαθέτει το κατάστημα.
Βεβαίως και για συνεστιάσεις, αστειεύεστε;

Παρακαλώ, ο κύριος;
Εύκαιρη αγάπη σε πακέτο, σαφώς.
Να σας πω πως μας συνέβη.
Μπουχτίσαμε ξέρετε. Ξεχείλισε η αγάπη.
Εγώ; Υπάλληλος, ναι.
Προσωπικό.
Εργάζομαι.
Επί προσωπικού.
Ιδέα της ιδιοκτήτριας.
Λογικόν! Σου λέει:
Έχω αγάπη, μα να την κάνω τι;
Να την δώσω που;
Δεν υπάρχει κανείς. Λοιπόν;
Να την χωνέψω, να την εξατμίσω, να την εξαφανίσω;
Να την πουλήσω.
Την θέλει κάποιος;
Η κυρία; Πάρτε, δοκιμάστε.
Δείγματα δωρεάν, όχι.
Ούτε παράδοση κατ' οίκον.
Ναι, είμαστε εκτός κέντρου επίτηδες.
Όρος.
Και Όρος.
Να το(ν) σκαρφαλώσετε.
Να κοπιάσετε για να την αποκτήσετε.
Να περπατήσετε.
Όχι, δεν έχουμε ζύγι, υπολογίζουμε με το μάτι.
Ορίστε; Αν στοιχίζει πολύ;
Μα η αγάπη πληρώνεται πάντα.
Ακριβοπληρώνεται.
Μετρητοίς βέβαια, μόνο.
Κι αν δεν είστε άξιός της,
δεν δεχόμαστε επιστροφές.
Πως; Εμπορευματοποίηση;
Σκοπιμότητες και συμφέροντα;
Τι μας λέτε!
Η μεγαλύτερη υποκρισία στην αγάπη κύριε,
είναι η δήθεν ανιδιοτέλεια.
Ο επόμενος παρακαλώ;

Οι λέξεις φταίνε…
Αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα
ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν
(Κ.Δημουλά)

Ποταμώ γαρ, ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ
Ποτέ δεν κολυμπάμε στο ίδιο ποτάμι δεύτερη φορά
Ηράκλειτος

Ώρες-ώρες σκέφτομαι,

αν είχα μόνο μια βραδιά μαζί σου
δεν ξέρω αν θα 'θελα περισσότερο
να σε ακούω να μου μιλάς
ή να σε νιώθω να τρέμεις από κάτω μου,

αψέντι μου...